సముద్రాల రాఘవాచార్య (pencil sketch)
సముద్రాల వారి గురించి పలు ఆసక్తికర విశయాలు అందించిన మిత్రులు ప్రసాద్ కెవి గారికి ధన్యవాదలు. చదవండి ..
"చరిత్ర సృష్టించాలన్నా మేమే!
దాన్ని తిరగ రాయాలన్నా మేమే!
వాళ్ళెంత?.... బ్లడీ ఫూల్స్. బురద జాతి!
ఇలాంటి పంచ్ డైలాగ్స్...కొంచెం ప్రయత్నిస్తే.....మనం కూడా వ్రాసేస్తాం అనిపిస్తుంది.
కానీ వేదాంత పరమైన అద్భుత విషయాలు డైలాగ్స్ లో కూర్చాలంటే....అష్టాదశ పురాణాలని మథించి ఉండాలి.
వాటిపై అద్భుతమైన అవగాహన కావాలి.
శ్రీకృష్ణ పాండవీయంలో సుయోధనుడు:
“పాంచాలీ... పంచ భర్తృకా... నీవా నన్ను పరిహసించునది!
సకల మహీపాల మకుట మాణిక్య శోభా నీరాజితుడైన రారాజును, నేడొక్క అబల, బంధకి అపహసించుటయా!
అభిమానధనుడైన సుయోధనుడది విని సహించుటయా... సహించక మరణించుటా!..
మరణించి సాధించునది... మచ్చ మాసిపోవునా...పరిహాసాస్పదుడై ప్రాణత్యాగము చేసికొన్నాడన్న అపనింద వేరొక్కటా...కల్ల... ఈ పరాభవము దాగుట కల్ల...
ఆ పాంచాలి ప్రక్కన నిలచి ఫక్కున నవ్విన ఆ టెక్కులాండ్రలో, యే ఒక్కతైనా ఈ వార్త ప్రక్కవాటుగా నొక్కించక మానునా!
ఈ అపఖ్యాతి ఆనాటికానాటికి జ్వాజ్వల్యమాన దావానలమై అఖండ భూమండల మావరించి మా శ్రవణపుటభేద్యము కాకమానునా...
శత్రువులని తెలిసి తెలిసి నన్నధిక్షేపించుటకే పన్నిన పన్నాగమని ఎరిగి ఎరిగి మందమతినై, మామ మాటలకు ఏల చెవి ఒగ్గవలె...
ఈ పాండవ హతకుల ఆహ్వానము నేనెలా మన్నించవలె...
మన్నించితిపో...ఈ మయసభ మాకేల విడిది కావలె...
అయినదిపో...ఈ మందిర సౌందర్య సందర్శనాపేక్ష నాకేల జనించవలె...
జనించెపో... మేమందేల పరిభ్రమించవలె, మనసేల భ్రమించవలె...
ఆహూతుడన్న ఆదరముంచక, వావివరుసలు గణించక, బంధువని పాటించక, ఆ బంధకి... పాంచాలి... ఏల అపహసించవలె!
ఎవరు నాయనా నీవు? ఎందుకింత ఆవేదన పడుతున్నావు?
జీవిత పరమార్థం తెలుసుకోలేక...ఆర్తి పడుతున్న అంధుణ్ణి.
జీవితానికి...పరమార్థమంటూ ఒకటుందని అనుకుంటున్నావా?
లేదా స్వామీ?...వేద వేదాంగాలను ఎరిగిన మహర్షులు...దేశ దేశాలను జయించిన చక్రవర్తులు...సీదా సాదా...అంతా పుట్టి పెరిగి మరణిస్తున్నారే.
వీరంతా మరణించిన తరువాత...ఏమవుతున్నారు స్వామీ?
పిచ్చివాడా! లోకమంతా ఈ శరీరంతో జీవించి సుఖించాలని తాపత్రయ పడుతుంటే...
మరణించిన తరువాత ఏమౌతారనే...విచారం నీకెందుకు?
ఆ విచారం వదులుకో.
నీకు అష్టైశ్వర్యాలు కలిగే మార్గం చూపిస్తాను. అనుభవించు.
వద్దు స్వామీ. అవన్నీ అనుభవించి...క్షణికములని...క్షుద్రములని...తెలుసుకున్నాను.వాటిపై నాకు వాంఛ లేదు.
నన్ను బాధిస్తున్న ప్రశ్న ఒక్కటే.
మనం ఎక్కడనుంచి వస్తున్నాం? ఎక్కడికి పోతున్నాం?
ఈ రహస్యం తెలుసుకోవడానికి దేవతలకే సాధ్యం కాలేదే! మానవులకు సాధ్యమౌతుందా!
మీ వంటి మహానుభావులే సాధ్యం కాదంటే....మాకు దిక్కెవ్వరు స్వామీ?
మేమీ దు:ఖ భాజనమైన శరీరంతో కృశించి...జనన మరణ ప్రవాహంలో కొట్టుకు పోవలసినదేనా?మానవునికి తరుణోపాయము లేదా స్వామీ?
లేకేం నాయనా.ఉంది.
ఈ శరీరం విద్యావిద్యలు...రెంటితోనూ పుట్టింది.
సంసార యాత్రకు...మోక్ష యాత్రకూ...ఇదే సాధనం.
అవిద్యచే మోహితుడవై...కనిపించే ఈ జగత్తు...సత్యము నిత్యము..అనుకుని....
దు:ఖభాజనుడవై....చావు పుట్టుకల కుమ్మరి సారి లో తిరుగుచున్నావు.
ఇదంతా అనిత్యమని...ఈ నాటకానికంతటికీ కారణమైన.....మహా చైతన్యం వేరే ఉందని....
అది నిత్యము...సత్యము అని తెలుసుకుని....ఆ ఆత్మానుభవం పొందాలి.
ఆ ఆత్మానుభవం...నాకెట్లా కలుగుతుంది స్వామి?
భక్తి మార్గంలో కొందరు...జ్ఞాన మార్గంలో కొందరు...సాధించారు.
కానీ జీవన్ముక్తికి...రాజయోగమే సులభతరమని...పెద్దల మతం.
రాజయోగమా? నాకెవ్వరు ఉపదేశిస్తారు స్వామీ?
ఆ సమయం వచ్చినప్పుడు...పరమాత్మే..సద్గురువై వచ్చి ఉపదేశిస్తాడు.
కారు చీకటిలో దారి తెలియక తిక మక పడుతున్న నాకు....వెలుగు వలె మీరు లభించారు.
మీరే నా గురువులు...నా దైవం.. ఆయోగ రహస్యం నాకు బోధించి...సత్య స్వరూపం చూపించండి స్వామీ.
అతి గుప్తమైన ఆత్మవిద్యను నీకు బోధిస్తున్నాను. సావధానుడవై వినుము.
రసాన్ని కట్టేస్తేనే కాని...స్వర్ణం కానట్టు,
మనస్సును కట్టేస్తేనే కాని...సత్యము కనిపించదు.
మనస్సే మన బంధానికి...మోక్షానికి కారణం.
మనస్సును స్వాధీనం చేసుకుంటే...నీకు..
స్వాధీనం కానిదేదీ ఉండదు!
ఆ సాధనే యోగమంటారు.
సాంగ యోగాన్ని క్రమంగా సాధించి...
చిత్త వృత్తులనణచి...సమాధి స్థిరుడవైనప్పుడు....,
నీ మనస్సుకు అనంత శక్తి కలుగుతుంది.
అప్పుడు నీవు చేయలేని కార్యమే ఉండదు!
ఇంతవరకు ...తనచేత చిక్కించుకుని ఆడించే ప్రకృతి..
నీ స్వాధీనమౌతుంది!
మోక్షం అంటే....అదేనా స్వామీ?
కాదు నాయనా. అది మోక్షానికి మొదటి మెట్టు.
ఆ అనంత శక్తి ప్రలోభానికి మోసపోక...
సుస్థిర చిత్తుడవై...ధ్యానిస్తే,
స్వయంప్రకాశము...
సచ్చిదానందము....
శాశ్వతము అయిన స్వస్వరూపానుభవము...
కేవలం జ్ఞానరూపంగా... నీవనుభవిస్తావు.
అప్పుడు నువ్వు....నేను ఒక్కటే.
రాజయోగం సాధించి...అఖండ బ్రహ్మానందానుభవం పొందు నాయనా.
**************
1947 లో విడుదలైన... యోగివేమన మూవీలోని....
ఈ రాజయోగ రహస్యాల జ్ఞాన పలుకులు.....పామరులకు...పండితులకు కూడా...పంచదార చిలకలే!
సముద్రాల వారి పలుకులు.
ఏ కొరనోము నోచుకున్నానో...నేను...
కూలే...నిరాశై లైలా బ్రతుకే!...
అంటే... ఆచార్యులు గారూ....పర్షియాలో....అరేబియాలో కూడా ఆడవాళ్ళు..నోములు & వ్రతాలు చేస్తారా?!
అడిగేవ్యక్తిని ఓ చూపు చూశారు ఆచార్యుల వారు!
ఒరే నాయనా! అరేబియా ఆడపిల్ల తెలుగు లో మాట్లాడుతుందారా!?
అయినా ఇది లైలా- మజ్ఞు తెలుగు చిత్రం....నిర్మాతలకు అనుగుణంగా...వ్రాయడం నా పధ్ధతి......
అంటూ తెలివిగా విషయాన్ని దాటవేశారు సముద్రాల రాఘవాచార్యులు గారు!
ముదావహంబున కడంగడు సంతసించి.....అనేకంటే...
నాకు ఎంతో సంతోషంగా ఉంది.....అనడం బాగుంటుంది కదా!
ప్రజలకు అర్థమౌతుంది. అనేవారు ఆయన..
1937 లో కనకతార మూవీకి మాటలు వ్రాయడంలో ఆ బాణీనే చూపారు సముద్రాల వారు.
పౌరాణికమా, జానపదమా, సాంఘీకమా అనికాదు......ప్రజలకు అర్థమయ్యే భాషలో వ్రాయాలి కవులు...అనేవారు!
ఎందరో పండితులు నొచ్చుకున్నారు. పామరులు సంతసించారు.
భాషను భ్రష్టు పట్టిస్తున్నారు ఈ సినిమా రచయితలంటూ...పుంఖాను పుంఖాలుగా...విమర్శలు వస్తున్నా....
వాడుక భాష ను తెలుగు సినిమా కు పరిచయం చేసిన ఘనత....సముద్రాల రాఘవాచార్యుల వారిదే!
100 కి పైగా సినిమాలకు రచన, మాటలు & పాటలు వ్రాశారు.
1000 దాకా పాటలు వ్రాశారు.
పౌరాణిక, చారిత్రక, జానపద & సాంఘీకాలలో...
శృంగార, శౌర్య, రౌద్ర, హాస్య, భక్తి & శోక రసాల వంటి నవరసాలలోనూ వ్రాశారు. మెప్పించారు!
సంస్కృతాంధ్రాలలో ఉధ్ధండులు.
బెజవాడలో ఫ్రెండ్స్ & కో అని ఓవ్యాపార సంస్థ నడిపేవారు గూడవల్లి రామబ్రహ్మం గారు.
స్టేషనరీ, గ్రంథాలు & గడియారాలు అమ్మేవారు. అక్కడ చేరేవారు ఆచార్యులు.
ఎందరో మహానుభావులు బి.ఎన్. రెడ్డి, నాగిరెడ్డి, కె.వి.రెడ్డి...లాంటి మిత్రులు చేరేవారు.
అక్కడ సాహిత్య గోష్టులు...కవితా చర్చలే జరిగేవి.
వ్యాపారం కంటే ! ఎవరికి నచ్చింది....వారు తీసుకుని పోయేవారు. ఎవ్వరూ కొనేవారు కాదు!
వ్యాపారం శూన్యమైతే...రామబ్రహ్మం గారు *ప్రజామిత్ర* అనే పత్రిక ప్రారంభించి...
సముద్రాల వారిని రచయితగా తీసుకున్నారు.
ఆ ప్రజామిత్ర ...మద్రాస్ కు షిఫ్ట్ అయినప్పుడు....సముద్రాల గారు కూడా మద్రాస్ చేరుకుని సినిమాలకు మాటలు & పాటలు వ్రాయడం ప్రారంభించారు.
కనకతార(1937),గృహలక్ష్మి(1938),వందేమాతరం(39),సుమంగళి(40), దేవత(41),భక్త పోతన(42),స్వర్గసీమ(45)యోగివేమన(47) లకు రచన, మాటలు & పాటలు సముద్రాల గారివే!
భక్తి తత్వము & వేదాంత ధోరణి....వ్రాయాలంటే....
సముద్రాల వారే వ్రాయాలి. యోగి వేమన లో అది పరాకాష్టకు చేరుకుందంటే అతిశయోక్తి కాదు.
ఆయన ఎంత బిజీగా ఉండే వారంటే....కొంత మంది రచయితలు...వారికోసం ఘోస్ట్ రచయితలుగా పాటలు వ్రాశారు.
అందులో మల్లాది రామకృష్ణ శాస్త్రి గారు & సముద్రాల కుమారుడు రామానుజాచార్య(జూనియర్ సముద్రాల) కూడా ఉండే వారు.
వేరే ఎవరి పాటో ....మీపాటగా చలామణి చేసుకోవడం తప్పు కదండీ?!...అని ఎవరైనా ప్రశ్నిస్తే,....
ఇందులో తప్పేముంది. మల్లాది...నా స్నేహితుడు. నేను బిజీగా ఉన్నాను. సహాయ పడ్డాడు. నేను డబ్బిచ్చాను.
మా రామానుజం కూడా నాకు సహాయపడ్డాడు! ఇది కేవలం పరస్పర సహకారమే కానీ...మరేం లేదు అనేవారు!
సముద్రాల కు అసలు పద్యాలంటే...ఇష్టముండేది కాదు.
నాటకాలలోలా...ఇంకా ఏమిటీ పద్యాలు...యుధ్ధం చేసుకుంటూ...రాగాలు తీసుకుంటూ...ఇంకా ఇలా పద్యాలు పాడటం ఏం బాగాలేదు! అనేవారు.
కానీ...నిర్మాతలు ఒప్పుకునేవారు కారు. ప్రజలు ఇంకా పద్యాలు కోరుకుంటున్నారండి. పద్యాలు ఉండాల్సిందే అని బలవంతపెట్టేవారు!
సముద్రాల...నిజంగా సముద్రమంత వారు. పాండిత్యంలోను, నవరస పోషణా చతురతలోను, సంద్రాన ఎంతటి వైవిధ్యముందో....
అంతటి వైవిధ్యం తన రచనా చమత్కృతిలో చూపేవారు.
సౌమ్యుడు, నిదానస్తుడు.
ముందు తన అభిప్రాయాలను చెప్పినా...దర్శకనిర్మాతల అభిరుచిమేరకు...రాజీపడి పోయేవారు.
లవకుశ...అద్భుత దృశ్య కావ్యం లో సముద్రాల వారి గీతాలు...
ఆంధ్ర దేశమంతటా మారుమ్రోగిపోయాయంటే....
ఆ రచనా పటిమకు జోహార్లు చెప్పవలసినదే.
రామకథను వినరయ్యా...
శ్రీరాముని చరితమును...
వినుడు వినుడు రామాయణ గాధ...
ఊరకే కన్నీరు నింప....
జగదభిరాముడు శ్రీరాముడే...
ఎన్ని రసగుళికలు....జన్మ చరితార్థం కాదా! వారి సాహిత్యానికి తోడు...ఘంటసాల మాస్టారి స్వర రచనలో....చిరస్థాయిగా నిలిచిపోయాయా గీతాలు.
నందమూరి కి మిక్కిలి ఇష్టులు సముద్రాల గారు. ఆ స్నేహం చిరకాలం నిలుపుకున్నారు.
డి.ఎల్. నారాయణ గారి వినోదా పిక్చర్స్ లోను, ఎన్.ఏ.టి లోను భాగస్వామ్యం ఉండేదాయనకు.
దర్శకుడుగా 3 చిత్రాలు చేశారు. వినాయక చవితి(57), భక్త రఘునాథ్(60) & బభ్రువాహన(64).
సముద్రాల గారి పుణ్యమా అని అలనాటి గ్రాంథిక భాష....వ్యవహారిక భాషగా మారింది.
ఎన్నెన్ని చక్కటి గీతాలు మనకందించారో.
అవి ఈ నాటికీ..మనలనలరిస్తూనే ఉన్నాయి. ఉంటాయి.
రేపల్లెలో...19 జూలై మాసాన 1902 లో సముద్రాల వారు జన్మించారు.
16- 3 - 1968....సముద్రాల వారు....వారి ముద్రనిల వదలి....కీర్తిశేషులైనారు."
