అంతర్జాతీయ మహిళా దినోత్సవం - నాణేనికి అటువేపు.
అంతర్జాతీయ మహిళా దినోత్సవం వచ్చింది, వెళ్ళింది.
ఈ విషయంలో శ్రీమతి Velamuri Luxmi, శ్రీమతి Sasikala Volety, మా పెద్దమ్మాయి శ్రీమతి Vijaya Seshu గార్ల స్పందన ఆలోచించాల్సిన విషయాలు గా, చాలా ఆసక్తికరంగా ఉన్నాయి. వారి posts ని నా బొమ్మతో పాటుగా యధాతధంగా ఇక్కడ పొందుపరుస్తున్నాను.
Velamuri Luxmi గారు : " నా నేటి ఆలోచన .....
""""""""""""""""""
' కొంత మంది ఆడవాళ్ళకి , మొగవాళ్ళకీ ఈ పోస్ట్ నచ్చక పోవచ్చు .... కానీ నేను నా మనసులో వున్నది ఎవరేమనుకున్నా వ్రాసేస్తాను ...' అందుకేనేమో - యదార్థ వాది - లోక
విరోధి ' అంటారు .... అలా నా మనస్సులో వున్నది , ( సత్యం ) చెప్పి నేను కొన్ని చోట్ల , వారి కోపాలకు , వారినుంచి దూరం కూడా అయిపోయాను . అలా అని , అన్నిటినీ , అన్ని
వేళలా భరించలేము కదా ...ప్రత్యేకంగా కొన్ని ఇబ్బందికర , పది మందిలో మనల్ని వేలెత్తి
చూపే విషయాలు ..సరే ..అది వొదిలి అసలు విషయానికి వస్తాను .....
" HAPPY WOMEN'S DAY ...." " HAPPY INTERNATIONAL WOMEN'S DAY "
అని అందరూ తెగ (మనల్ని - అంటే ఆడవారిని ) ఈ రోజు మాత్రం , ఎక్కడ లేని వారు
మనపై ప్రశంసా జల్లులు కురిపించి ," అహా ఓహో " అంటూ , తెగ వుబ్బించేసి , ఏ ఒక
సంస్థ వారో , ' WOMAN OF THE YEAR ' OR ' MAHILAA AWARD ' అనో చెప్పేసి ,
మనకు మెడలో ఒక దండ వేయించేసి , ఒక ' మొమెంటో ' చేతి కిచ్చి , ఒక శాలువా కప్పేసి,
చేతులు దులిపేసుకుంటారు .....
నా దృష్టిలో ప్రత్యేకంగా ఉమన్స్ డే ఎందుకు ? మాకు , అంటే మా ఆడవారికి ప్రతి రోజూ
ఉమన్స్ డే నే ! ప్రతి రోజూ ' దిన - ఉత్సవమే ' ....
వివరిస్తాను .....స్త్రీ జన్మయే గొప్ప జన్మ ! చిన్నప్పుడు అమ్మా నాన్నల, అన్నదమ్ముల , అక్క
చెల్లెళ్ళ మధ్య , ఒక యుక్త వయసు వచ్చాక సమాజంలో .... ప్రతి రోజూ ఒక ' దినమే ' ....
మేము అక్క అవుతే , తమ్ముడు చెల్లెళ్ళ కోసం , చెల్లెలవుతే అన్న అక్కలకోసం సర్దుకు పోతూ వున్నా ....ఏదో ఒక దానికి ' దినం ' పెట్టించు కుంటూవుంటాం .... యుక్త వయసులో , ఎక్కువ మాటాడితే ఒక తప్పు ....మాటాడక పోతే ఒక తప్పు ....ఇలా రోజూ
దినం పెట్టించు కుంటుంటాం .....నేను , ఈ కాల మాన పరిస్థితులనూ , మా వయసు వారి
అనుభవాలతో వ్రాస్తున్నాను . ....
కొంతమంది నేను వ్రాస్తే , ' అలా లేదు లక్ష్మి గారూ కాలం మారింది .' అని వాదిస్తారు ...
కాలం మారలేదు , అలానే వుంది ...మనుష్యుల స్వభావాలూ మారలేదు ...అవే ఇరుకు
ఆలోచనలు, అదే పురుషాధికార మనస్తత్వం ....ఎవరో కొంచం , తిరుగుబాటు చూపిస్తే ,
వారికి ఒక - " పొగరు , విరుగుబాటు , అతి ......." ఇలా ఇలా ఎన్నెన్నో బిరుదులు ....
చిన్నప్పుడు , ఆటపాటలతో , అపుడో ఇపుడో ,అమ్మ నాన్నల , అన్నదమ్ముల , అక్కచెల్లెళ్ళ తిట్లతో , కొద్దో , గొప్పో దెబ్బలతో , అవన్నీమరచిపోయి నిర్మలంగా ప్రతి రోజునీ
" ఉత్సవం " లా గడిపేస్తాము ..... వయసుకొచ్చాక , కాలేజ్ లలో ,( కొంచెం ఫ్రీగా వుంటే )
' ఏవేవొ బిరుదులిచ్చి " దినాలు " పెట్టేస్తారు . బాగా చదువుకుని వుద్యోగాల్లో చేరి సంపాదిస్తున్నా , అమ్మానాన్నల అదుపులో వున్నా , ఏదో ఒక చిన్న విషయానికైనా ,
పని చేసే చోటనో ..ఏదో ఒక ఇబ్బందిని ఎదుర్కుంటూ ..'దినం 'పెట్టించేసుకుంటున్నాము .
ఇక పెళ్ళయ్యాకా ....అక్కడ ప్రతిరోజూ ' దినమే ' ఎదుర్కోవాలి ....మంచిగా వుంటే " మంచి తనాన్ని - చేతగాని తనం " గా తీసుకుని , దినం పెట్టేస్తుంటారు ...ఇక కొంచెం
' గడుసు ' గా వుంటే , " పొగరు మోతనీ , సంపాదిస్తున్నానని అహంకారమనీ , పెంపకం
సరీగా లేదనీ , మొగుణ్ణి చెప్పుచేతల్లో వుంచుకుందనీ .....గడుసు అని బిరుదులు ఇచ్చి , ప్రతిరోజూ ' దినం ' పెట్టేస్తుంటారు ....పిల్లలు పుట్టాక , వాళ్ళ ఆలనా , పాలనా చూస్తూ , వాళ్ళని సక్రమంగా పెంచినా , ఏ చిన్న తప్పు వారిద్వారా అయితే నేమి , మనద్వారా అయితే నేమి , దానికి ' మమ్మల్నే ' బాధ్యుల్ని చేస్తూ , దినాలు పెట్టేస్తుంటారు ....వాళ్ళని
జీవితంలో స్థిరపరిచి , పెళ్ళి పేరంటాలు చేసి ' అబ్బ ' అనుకునే లోపుగా , వారి పిల్లల
బాధ్యతలు ....అంటే ...కూతురు , కోడలయినా ఉద్యోగాలు చేసే వారయితే ....వారికి చాకిరీ!
అలా వారికీ ,వారి పిల్లలకు చేస్తూ ,చిన్న మాటకూడా అనకూడదు.అంటే వాళ్ళతో దినం.
ఒక వేళ కూతురో కొడుకో , ఏ కొడుకో విదేశాల్లో వుంటే , 60, 65 వయసుల్లో వాళ్ళకు 'అమ్మ'
(అంటే , వాళ్ళకు 60,65 కాదు ...మాకు ....) గుర్తొస్తుంది . ఇద్దరూ వుద్యోగాలకెళ్తారు ...వారి
పిల్లల్ని చూసుకోవడానికి , ఇంటికి ఒక కాపలా దారు కావాలి ....ఎవరినైనా పెట్టుకుంటే ,
వారికి దాదాపు , నెలకు ఏ డెబ్బయ్యో , ఎనభయ్యో వేలు మన డబ్బులో ఇవ్వాలి ....మన
మొహాలకు ఒక్క మారు - పోనూ రానూ డెబ్భై ఎనభై వేలు పెట్టి టికెట్ కొని పిలిపించుకుంటే , ఏ ఆరునెలలో చచ్చినట్టు పడివుంటారు అని ....మేము , ఆ 'మమకారం'- అనే కారాన్ని అడ్డుపెట్టుకుని ..ఎగేసుకు పోతాం... ఆరునెలలవగానే 'ఇక ఈ
జన్మలో ' రాకూడదు అని నిశ్చయించుకుని ....వస్తాం ..కానీ , మళ్ళీ అదే ' కారం ' అడ్డువచ్చి వెళ్ళాల్సి వస్తుంది ....పైగా అక్కడ జీవితం ' బంగారు పంజరం ' ...మన భాష
వారికి అర్థం కాదు , వారి భాషను మనం అనుసరించలేము , బయటికి ఒంటరిగా వెళ్ళ
లేము ....ఇంట్లో ఒంటరిగా వుండలేము .....ఇలా తిరిగి స్వదేశం చేరే వరకు , ' దినమే ' !
ఒక వేళ త్వరగా వెళ్తామంటే - కూతురయితే ," ఏంటమ్మా ! నీకంత కష్టంగా వుందా ?
వెళ్తానంటున్నావు ? ఇక్కడ నాకష్టం నీకు అర్థం కాదా.. అవునులే ! అక్కడ బాగా ఇరుగు పొరుగులతో కబుర్లు , ఇక్కడయితే ..నీకు స్వతంత్రం వుండదుగా ...? " ....అంటూ దినం
పెట్టేస్తారు ...కోడలయితే ...తను మంచి అవ్వాలనీ , ఎక్కడ కీ ఇవ్వాలో , అక్కడ ఇచ్చేసి ,
ఏమీ ఎరగనట్టు ...కొడుకుతో ...దినం పెట్టించేస్తారు ...." సరే , ఏదోలా ఆ ఆరు నెలలు
కష్టంగా - ఇష్టంగా కాదు గడిపి ....రాగనే ..మళ్ళీ ఇక్కడి బాధ్యతలు ....దినాలు ....చూసే
వారికేమో , ' మీకేమండీ ...హాయిగా , ( కూతురయితే కూతురని , కొడుకయితే కొడుకని )
రెఫర్ చేస్తూ ..., విదేశాలు చుట్టివచ్చారు ...అక్కడకు వెళ్ళలేని వారు ....అంటూ , అక్కడ
మనం , ఐ మీన్ మేము పడ్డ ' దినాన్ని ' పదే , పదే జ్ఞాపకం చేస్తూ ....దినం పెట్టేస్తుంటారు ...... ఇక మాకెక్కడండీ ప్రత్యేక దినం ....ఎందుకు ప్రత్యేక దినం ...
పైగా , కొన్ని , కొంత మంది( మా ఆడవారి ) జీవితాలు ఎలా బుక్ అయిపోయివుంటాయో
ఎలా మాటాడకుండా , దినాలు బ్రతికుండగానే పెట్టించుకుంటారో చెబుతాను ....
నాకొక స్నేహితురాలు వుంది ...నాకున్న కొంతమంది ముఖ్యులలో ఒకామె ...తనకు భర్త లేరు ..కావలసినంత డబ్బు ! కానీ ఆరోగ్యం బావుండదు ...కొడుకు దగ్గర వుంటారు.ఒక్కడే కొడుకు . ఆ కొడుకుకూ తెలుసు . అమ్మకు ఆరోగ్యం సరీగ్గా వుండదని ...ఒక్కసారి గుండె
జబ్బుతో మంచాన పడ్డారు . అయినా తమ కొడుకు చదువుకోసం , ఆవిడని అక్కడికి
పంపించారు . ' బయటి భోజనం పడదు వాడికి ' అని ....అంటే , వయసులో వున్నవాడికి
పడదు ...ఏ అర్ధ రాత్రి ఆవిడకేమయినా అయితే , ఆ చిన్న కుర్రాడు , వూరు కాని వూరులో
ఆమెను , డెబ్బ ఏళ్ళ వయసులో ఆమెను చూసుకో గలడా ఆ చిన్న కుర్రాడు ? ....అక్కడా
వాడి చదువు అయ్యేవరకు , తనకు రోజూ ' దిన దిన గండమే ' ...ఇక మరో స్నేహితురాలు.
తనకు ఒకమ్మాయి , అబ్బాయి ..ఇద్దరూ విదేశాల్లో వుద్యోగాలు చేసుకుంటూ ...స్థిర పడి
పోయారు ...తను ఆయన వున్నంతవరకు , ఆయన అనారోగ్యంతో జీవితంతో పోరాడి , పోరాడి , ఆయన ఈ మధ్యనే పోయారు ...ఇప్పుడు తన అనారోగ్యంతో పోరాడుతూ , ఒంటరిగా , ' దినాలు ' లెక్కపెడుతోంది ....అక్కడికి వెళ్ళి ఆరునెలలకోసం ( భర్త పోయాక)
మధ్యలోనే తిరిగి వచ్చేసింది .....' నీకేం కావాలో చెప్పమ్మా ! డబ్బు పంపిస్తాం ...' అంటారు. ....డబ్బుతో వస్తుందా , మనశ్శాంతి ? డబ్బుతో వస్తుందా ఆప్యాయత ? అది
అర్థం చేసుకోరెందుకు ? .....ఇలా వ్రాస్తూ పోతే ....మా బాధలు , వేనకు వేలు , లక్షలకు లక్షలు .....ఈ మధ్య , ఈ " వృధ్ధాశ్రమాల " ఫీడ ఒకటి మనకంటుకుంది ....ఫ్రీ వృధ్ధాశ్రమాలు , పెయిడ్ వృధ్ధాశ్రమాలు , ఎన్నారై వృధ్ధాశ్రమాలు .....ఓహ్ !.. ఇవన్నీ స్త్రీకి
సుఖాన్నిస్తాయా ....కన్న బిడ్డల మనస్సులో కాస్తంత ప్రేమ , ఆప్యాయత ....ఇవేవి ? అవే
మాకు కరువు ....నేను నా గురించి వ్రాయటం లేదు ....ఎంతో మంది తల్లుల వ్యథని , బాధని చూసి , విని చెబుతున్నాను ....వ్రాస్తున్నాను ....
కాబట్టి , నా ప్రియతమ సోదరులారా , కొడుకులారా , కోడళ్ళారా , కూతుర్లారా ....మాకు
కాస్తా ప్రశాంత జీవితాన్ని ఇవ్వండి ....మనశ్శాంతిని ఇవ్వండి ....కొంచెం ఆప్యాయతని
పంచండి ....ఇప్పుడు బ్రతికినన్ని ఏళ్ళు మేము బ్రతకముగా .... వునన్ని నాళ్ళు మాకు ,
మీ ప్రేమను పంచండి ....ఎక్కడ సుఖంగా , ఎక్కడ సౌకర్యంగా వుండాలని అనుకుంటామో , అక్కడ ఉండనివ్వండి ...బ్రతికుండగానే మాకు " దినాలు " పెట్టకండి ..
ప్లీస్ .....మాకు ఏ ప్రత్యేక మహిళా దినోత్సవాలూ వద్దు ..మమ్మల్ని పిచ్చివాళ్ళని చేసి ,
ఓహో , ఆహా అంటూ ఆకాశానికి ఈ ఒక్కరోజూ ఎత్తేసి , మళ్ళీ రేపటినుంచి , పాతాళానికి
త్రొక్కకండి ....నేను వెళ్ళి చూసి , మాటాడిన వృధ్ధాశ్రమాలలో , ఆతల్లి దండ్రుల బాధ ,
ఆప్యాయతలకు , వారి పిల్లలకోసం , వారు చూసే ఆ ఆర్ద్రత చూపులు , ఆ ఎదురుతెన్నులు
నన్ను కలచి వేసి ....ఇవ్వాళ ఈ పోస్ట్ పెడుతున్నాను ....మాకు వృధ్ధాశ్రమాలూ వద్దు ,మీ
మహిళా దినోత్సవాలూ వద్దు ....విదేశ యానాలూ వద్దు ...మా తో వుండండి ..మాకు మీ
హృదయాల్లో కాస్త చోటు ఇవ్వండి పురుషపుంగవుల్లారా .... మా త్యాగాలు ,మీ హృదయాల్లో భద్ర పరచుకోండి ...సభలూ , సన్మానాలూ మాకొద్దు ....మమ్ము మమ్ముగా
చూడండి ...చాలు ....
ఈ పోస్ట్ చాలా మందికి నచ్చక పోవచ్చు ....చాలామందికి నచ్చినా , నచ్చనట్టు నటించ
వచ్చు ...నో వరీ ..నో ప్రాబ్లెం ....ఓ ! ఓపికతో జీవిస్తున్న , జీవఛ్చవ మహిళా ,మీకూ - నాకూ
నా ఇదే జోహార్ ! ....."
శ్రీమతి Sasikala Volety గారు
దయచేసి కొంచెం ఆగి చదవండి.
*****************
మహిళామణు లందరికీ మహిళా దినోత్సవ శుభాకాంక్షలు. ఈ రోజు మహిళలు సాధించిన సాధికారతను, విజయాలను స్మరించుకుని, మహిళా సంక్షేమ కార్యక్రమాలు ప్రారంభించే రోజు. మహిళల హక్కులు, భద్రతా చట్టాలు,శాసన సభ్యత్వం ఇత్యాది గంభీరమయిన అంశాలు చర్చించుకునే దినం అని నేను అనుకుంటున్నా.
మళ్ళీ రేపటి నుండి మామూలే. ఎందుకో మనం కొంచెం ఎక్కువే ఆశిస్తున్నామేమో అనిపిస్తుంది. 30%మహిళలు comfort zone లోనే ఉన్నారు. వాళ్ళే ఈ మహిళా దినోత్సవాల privileges అన్నీ enjoy చేస్తారు. వంటకి సెలవు, friends తో outing, షాపుల వారిచ్చిన discounts ఉపయోగించి అక్ఖరలేని shopping………మధ్యలో ఆడవాళ్ళు-హక్కులు అంటూ గగ్గోలు. స్త్రీ జాతి పడుతున్న atrocities ని దుయ్య పట్టడం, మంచి star hotel లో lunch చేసి, housie, games ఆడుకుని, బహుమతులు గెలుచుకుని సాయంత్రానికి ఇంటికి రావడం. Mostly ఇదే మహిళాదినోత్సవ వేడుకలంటే.
ఆ రోజు మన పని అమ్మాయికి సెలవు ఉండదు. ఒక కొత్త చీర gift ఉండదు. మన అత్తగారు, ఆడపడుచుకి కమ్మగా పలకరించడం ఉండదు. మనకి పాఠాలు చెప్దిన ముసలి టీచరమ్మకు నాలుగు పళ్ళు ఒక horlicks సీసా కొని తీసుకెళ్ళేదుండదు. మన వీధులు తుడిచే అమ్మాయిని ఎలా ఉన్నావమ్మా అని పలకరించే తీరికుండదు. మన ఊరిలో దగా పడ్డ ఆడువారికై నడప బడుతున్న హోంలో ఉన్న ఆడపిల్లలని పలకరించి దన్ను ఇవ్వడం ఉండదు.
మనం రచయిత్రుల మయితే ఇంకా మజా. మొత్తం మొగుళ్ళని, మగాళ్ళని, మృగాళ్ళని ఒక్క తాటికి కట్టి, మొత్తం పాపభారం వాళ్ళకే అంటగట్టి, దుయ్యబట్టి, మనకి ఆధిక్యత లేదని వాపోవడం.
ఇంక మిగిలిన 70% కోసం మహిళలు కారు కదా దేవుడు కూడా దిగిరాడు రక్షించడానికి. చదువుకున్న పెళ్ళానికి, మంచి ఉపాధి చూపించి ప్రోత్సహించని మొగుళ్ళు, అలవాటులు, అప్పుల ఊబిలో కూరుకు పోయి, పెళ్ళాన్ని కుళ్ళబొడిచే వారు, స్త్రీలను ఆఫీసుల్లో, కాలేజీల్లో లైంగికంగా వేధించే మగవారు, పల్లె పడుచుల్ని పాశవికంగా చెరిచే కామాంధ కామందులు, ఆడవాళ్ళను తార్చే మగవాళ్ళు, తాగి, మైకంతో పసిమొగ్గల చిదిమేసే రాక్షసులు, అద్దె గర్భాలకు పెళ్ళాలని అరువిచ్చి, వారి కడుపులతో కడపు నింపుకునే కౄరులు, ఆడపిల్లలను పనిమనుషులుగా మార్చే వారు, తార్చే వారు,లవేశ్యాగృహాలకమ్మేవారు
పైన చెప్పిన 30% లో మహిళలు 70% లోని విధివంచితలు రక్షణ కొరకు ఒస్తే ఎంత మంది మహిళ కదా అని ఆదుకుంటారో అనుమానమే. వాళ్ళు మీటింగుల్లో బిజీ. కిట్టీ పార్టీకెళ్ళి లలితా సహస్ర నామాలు చదివి, పాట్ లక్ భోజనం చెయ్యాలి. జోయ్ అలుక్కాస్ లో డైమండ్ సెట్ కొనుక్కోవాలి. సమయం ఉండదు ఇవన్నీ ఆలోచించడానికి.
ఇవన్నీ ఒకెత్తయితే, ఏ % కీ చెందని "ఆడు" వారు ఉన్నారు. వీరు ఇతరుల జీవితాలతో ఆడుకుంటారు. ఇతర స్త్రీల భర్తలను లాక్కుంటారు. వివాహేతర సంబంధాలతో భర్తలను, పిల్లలను, అవతలి స్త్రీలని వంచిస్తారు. అత్తగారు, ఆడపడుచుల రూపంలో కోడళ్ళని కాల్చుకు తింటారు. అలాగే కోడళ్ళ రూపంలో వృద్ధాప్యంలో అత్తమామల్ని ఈసడిఐచుకుంటారు. ప్రేమ పేరిట అమాయకపు కుర్రాళ్ళను ఆకర్షించి, greener pastures కనిపించగానే వీడికి తిలోదకాలిచ్చి , వాడు ఆత్మహత్య చేసుకుంటే పిరికి వెధవని ముద్ర వేసి ఒదిలించుకునే ఆడపిల్లలు, అర్ధనగ్న వస్త్ర ధారణ చేసి , రెచ్చగొట్టి, పిచ్చివాళ్ళను చేసి, పోలీసు కేసుల్లో ఇరికించే ఆడపిల్లలు, మదంతో సాటి ఆడవాళ్ళను నీచంగా చూసి జీవితాలు నాశనం చేసే స్త్రీలు, పసిపిల్లలని పనివాళ్ళగా మార్చి మాతృత్వానికి మచ్చ తెచ్చే ఆడవారు………………వీరు ఏ కోవకీ చెందరు. స్వయంగా తయారయిన కొత్తజాతి. మహోన్నత మయిన స్త్రీ జాతికి తలవొంపులు తెచ్చే జాతి.
అవును ఈ రోజు మహిళా దినోత్సవం. మొక్కుదాం. సృష్టించిన జగన్మాతకు మొక్కుదాం. నానా పుర్రాకులూ పడి కన్న అమ్మకు మొక్కుదాం. సంపాదించి , మనకు , మన పిల్లలకు సంవృద్ధి, సమాజ గౌరవం ఇచ్చిన మన భర్తలను కన్న మన అత్తగార్లకు మొక్కుదాం. ఆడి పాడిన అక్కచెల్లెలు, స్నేహితురాలికి మొక్కుదాం. టీచరమ్మకు మొక్కుదాం. డాక్టరమ్మకు మొక్కుదాం. సాధికారత సాధించి పోలీసుగ, జవానుగ, లాయరుగ, ఆఫీసుల్లో, సాఫ్ట వేర్ లో తమదయిన ముద్ర వేసిన నారీమణులకు , సంస్కర్తలకు మొక్కుదాం, మంచి మహిళకు మొక్కుదాం. మహిళా మణిపూసలకు, కళాకారులకు, అన్ని స్థాయిల్లో మనకై సేవలు చేస్తున్న స్త్రీ మూర్తులకు మొక్కుదాం. నిజంగా , అచ్చంగా మహిళను గౌరవిద్దాం
శ్రీమతి Vijaya Seshu
International Women's Day is celebrated every year on March 8 to salute women’s contribution to society, the theme of 2017 being “Be Bold For Change”. I don’t understand, from where and whom should the change come-whether from the society or women within. Despite many efforts by Government for women empowerment, we seldom find any respect & dignity towards women, can woman take a decision on her own, do they enjoy equal rights in society, are they working in secured working location, is a woman able to live her life with a sense of self worth, self respect and dignity. Why even after so much awareness in the society and said to be saluting her strength, she still is considered only second to men and treated like a second rate citizen ? When will the society realise she is a blessed creation and not created for somebody’s enjoyment. A Nirbhaya incident in 2012, a five year girl raped brutally in 2013, in 2015, a mentally challenged woman was raped until she fell unconscious, acid attacks, human trafficking from the age of 3yrs till death, domestic violence, dowry deaths, more importantly female infanticide and many such incidents un-reported-what do these incidents state. Is women’s day really a day or occasion to be celebrated amidst such incidents. I personally feel a real celebration of international women’s day can be had only when women are empowered with greater degree of self-confidence, understand their rights, increase capacity or power to resist gender based discrimination, must be in a position to realize their identity and face the challenges of life with greatest courage. Simply congratulating female achievers in the recent era, dining with eminent personalities, wishing one another or cutting a cake is not the way to celebrate. We must recognize that none can put us down without our permission.
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి